Çocuğun ağlaması ya da öfkelenmesi karşısında “Şu an onun ağlaması beni endişelendiriyor” “Öfkesine tahammül etmekte zorlanıyorum” gibi cümleleri ebeveynler tarafından sıkça duyarız.
Çocuğun ağlaması, öfkelenmesi, korkması gibi duygusal tepkiler gelişiminin doğal ve gerekli parçalarıdır; çünkü çocuk bu tepkiler yoluyla iç dünyasını dışa vurur, kendini ifade etmeyi ve düzenlemeyi zamanla öğrenir. Ancak bu süreçte çocuğun duygularına rehberlik etmesi gereken ebeveyn, kendi duygularına yabancıysa ya da çözülmemiş duygusal yükler taşıyorsa, bu yoğun tepkilerle karşılaştığında içsel olarak zorlanabilir.
Ebeveynin geçmişten taşıdığı korkular, reddedilme anıları ya da bastırılmış öfkeler, çocuğun yaşadığı duygularla tetiklenebilir ve bu durum ebeveynin sağlıklı, sakin ve kapsayıcı bir tepki vermesini zorlaştırır. Böyle bir durumda çocuk, hem duygularını anlamayı öğrenemez hem de bu duygular nedeniyle ilişki içinde tehdit altında hissedebilir. Bu nedenle, bir çocuğun duygusal gelişimini desteklemenin ilk adımı, ebeveynin kendi duygularını fark edebilmesi, kabul edebilmesi ve düzenleyebilmesidir.
İlk Adım, Kendi Duygularını Fark Etme ve Anlama
Çocuğun duygusal tepkileri karşısında ne hissettiğinizi düşünmek duygusal farkındalığınızın artmasına yardımcı olacaktır.
“Bu öfke bana neyi hatırlatıyor?”
“Şu an neden bu kadar çaresiz hissediyorum?”
“Bu davranış beni neden bu kadar rahatsız etti?”
gibi sorular farkındalığınızı arttırma konusunda faydalı olabilir.
Duygusal Düzenleme Stratejileri Geliştirme
Zorlayıcı zamanlarda derin nefes alma, kısa bir mola verme, yürüyüşe çıkma gibi basit tekniklerle duygusal yoğunluğu azaltıp, sakinleşmenize yardımcı olacaktır.
Tepki vermeden önce birkaç saniye durun ve fark edin.
Kendi sınırlarınızı tanıyın: “Şu an sakin değilim, önce kendimi toparlamalıyım.”
Destek Almaktan Çekinmemek
Ebeveynlik, zaman zaman çok yoğun duygular barındırabilir ve tek başına baş etmek zor olabilir. Bu nedenle, Bireysel terapi veya danışmanlık almak, Ebeveyn destek gruplarına katılmak, Bilinçli ebeveynlik eğitimlerine dahil olmak gibi yollar yardımcı olacaktır.
Unutmayın, Bir çocuğun zorlayıcı durumlarda hissettiği duygulara eşlik edebilmek ve bu duyguları kapsayabilmek için, ebeveynin önce kendi duygularını tanıması ve onları yok saymadan, onlara da alan açabilmesi gerekir.